walc
 
Encyklopedia PWN
walc
[niem.],
towarzyski taniec wirowy, pochodzenia niemieckiego, w metrum 3/4, z akcentem na mocnej części taktu, w tempie dość żywym;
prototypem walca był m.in. lendler; w XIX w. zdobył popularność walc zwany wiedeńskim (J. Lanner, J. Strauss, starszy, a zwłaszcza J. Strauss, młodszy: Nad pięknym modrym Dunajem, Opowieści Lasku Wiedeńskiego), oparty na stereotypowym akompaniamencie 3 ćwierćnut; wyróżnia się też wolniejszy walc francuski (o bardziej urozmaiconym akompaniamencie) i amerykański boston; nadal popularny jako taniec towarzyski jest walc zwany angielskim; stylizowane walce komponowali m.in.: C.M. von Weber, F. Schubert, F. Chopin (m.in. typ wirtuozowskiego valse brillante), E. Waldteufel, P.I. Czajkowski (typ lirycznego, sentymentalnego valse triste), J. Sibelius, F. Lehár, M. Ravel (La valse); w 2. połowie XIX w. powstał też wokalny walc koloraturowy (L. Arditi, Ch. Gounod).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Chopin Fryderyk, Wielki Walc „Brillante” Es-dur op. 18 fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia