uczucie

uczucie,

psychol.:

1) specyficzna dla człowieka emocja wywołana sytuacją zaspokojenia lub braku zaspokojenia tzw. wyższych potrzeb, powstałych w wyniku rozwoju osobowości i internalizacji społecznych norm postępowania (np. uczucie żalu, litości, winy, satysfakcji moralnej, dumy z sukcesu, entuzjazmu, doznania estetyczne);

2) względnie trwałe ustosunkowanie emocjonalne wobec określonych osób, instytucji społecznych, idei i ich symboli, a także wobec samego siebie (np. uczucie miłości, przywiązania, wrogości, nienawiści, podziwu, szacunku, pogardy, nieufności, poczucie własnej wartości lub niepełnowartościowości); oznacza gotowość do określonych reakcji emocjonalnych, a także do podejmowania określonych działań wobec ich obiektu.