uczta rytualna

uczta rytualna,

religiozn. ceremonia praktykowana od czasów przedhist. w celach rel. bądź społecznych.

Polega na rytualnym spożywaniu świętych pokarmów (potraw poświęconych bóstwom lub je symbolizujących); pierwotnie miała zapewne charakter praktyk magicznych opartych na wierze, iż spożycie mięsa drapieżnego zwierzęcia pozwoli uzyskać jego siłę; wraz z rozwojem wierzeń pokarmy rytualne stawały się nosicielami świętości i łaski bóstwa; uczty rytualne organizowali Aztekowie, Majowie, Inkowie, były znane w ind. śaktyzmie, w gr. obrzędach ofiarniczych i dionizyjskich misteriach, w kulcie Mitry, w manicheizmie; współcześnie jest praktykowana przez wyznawców afrobrazylijskiej religii candomblé.