termoelement
 
Encyklopedia PWN
termoelement
[gr.-łac.],
ogniwo termoelektryczne, termoogniwo, termopara,
układ 2 przewodów (wykonanych z różnych metali lub z półprzewodników) spojonych jednymi końcami, w którym powstaje wypadkowa siła elektromotoryczna (siła termoelektr.) wówczas, gdy między spojeniem a pozostałymi końcami przewodów istnieje różnica temperatury (Seebecka zjawisko).
Do budowy t. wybiera się materiały zapewniające uzyskanie możliwie dużej siły termoelektr. przy określonej różnicy temp. oraz występowanie liniowej zależności siły termoelektr. od temperatury. Najczęściej stosuje się t. metaliczne o ściśle określonych właściwościach i znormalizowanych charakterystykach termometrycznych; są one oznakowane wielkimi literami alfabetu łac., np. J, T, K, S, B. w temperaturze powyżej 1000°C stosuje się również t. niemetaliczne.
T. są wykorzystywane gł. jako czujniki temp. w termometrach termoelektr. oraz jako ogniwa (źródła prądu stałego) w generatorach termoelektr., w których w celu uzyskania większego napięcia i mocy elektr. łączy się t. w baterie termoelektryczne. Są też stosowane w budowie przetworników termoelektr., stanowiących układy termoelement–grzejnik, w których zachodzi przetwarzanie ciepła wydzielanego przez prąd płynący w grzejniku na siłę termoelektr. powstającą w t. (wykorzystywane np. w amperomierzach i watomierzach termoelektr.). Zastosowania t. w układach chłodzenia są oparte na zjawisku Peltiera.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia