teodycea
termin wprowadzony przez G.W. Leibniza w tytule traktatu filozoficznego, poświęconego obronie sprawiedliwości Bożej w odpowiedzi na zarzuty przeciw istnieniu Opatrzności, oparte na stwierdzeniu zła w świecie;
[łac. < gr.],
teodycea
Encyklopedia PWN
od XIX w. dział metafizyki, zwany również teologią racjonalną lub teologią naturalną (filozofia Boga), rozpatrujący zagadnienie istnienia Boga i jego istoty.
