tabu

tabu

[polinezyjskie tapu ‘zakazane’, ‘nietykalne’, ‘święte’, ‘przeklęte’],

zakaz kontaktowania się z niektórymi osobami, zwierzętami lub przedmiotami, przebywania w pewnych miejscach lub uczestniczenia w pewnych obrzędach, którego przekroczenie ściąga na osobę lub społeczność sprawcy sankcję sił nadnaturalnych; również osoby, zwierzęta lub przedmioty, których ten zakaz dotyczy;

tabu jest jakby negatywną stroną magii, gdyż jego celem jest uniknięcie tego, co niepożądane w dwojakim sensie: profanacji tabu przez kontakt z nim (np. z wodzem, kapłanem), skalanie siebie przez kontakt z tabu (np. ze zwłokami ludzkimi); jeden z gł. składników wierzeń i praktyk kultowych ludów Polinezji i Melanezji; spotykane w różnych formach w większości religii.