tabernakulum
w kościołach rzymskokatolickich mała, zamykana szafka lub wnęka w murze, przeznaczona do przechowywania konsekrowanej hostii i komunikantów;
[łac. tabernaculum ‘szałas’],
tabernakulum
Encyklopedia PWN
(Eucharystia). Tabernakulum wykonywane na ogół z drewna, było zdobione, zwłaszcza od czasów baroku, dekoracją rzeźbiarską i malarską; w średniowieczu było niekiedy wolno stojące, obok ołtarza, na ogół kamienne lub (także w okresie renesansu) wmurowywane w ścianę; takie tabernakulum bywa nazywane sakramentarium.
