soja
 
Encyklopedia PWN
soja, soja owłosiona, soja uprawna, Glycine max (G. hispida),
gatunek jednorocznej rośliny jadalnej, oleistej, przyprawowej i leczn. z rodziny bobowatych (motylkowatych), pochodzący z Chin.
Łodyga rozgałęziona, wysokość do 2 m, liście złożone z 3 listków; kwiaty drobne, białe lub fioletowe, zebrane w grona; owoc — niepękający strąk; nasiona zawierają 35–42% wartościowego białka (zawiera wszystkie aminokwasy egzogenne), ok. 20% tłuszczu; soja jest uprawiana od ok. 3 tys. lat p.n.e. w Chinach jako ważna roślina jadalna, ob. na większą skalę w Azji Wschodniej aż po Indie, w USA (ok. 47% produkcji świat.), Brazylii, w południowo-wschodniej Europie, ze względu na olej sojowy wydobywany z nasion, użytkowanych także do przyrządzania potraw (przydatnych zwłaszcza w diecie bezmięsnej), do wyrobu mąki, mączki pastewnej, śruty; makuchy są cenną paszą; soja jest uprawiana również jako roślina pastewna.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia