śledziona

śledziona,

narząd związany z układem krwionośnym, u człowieka leżący w jamie brzusznej, w okolicy lewego podżebrza,

stanowi magazyn krwi (zalegającej w zatokach żylnych śledziony), ma zdolność regulowania przepływu krwi (u człowieka niewielką); jest miejscem rozpadu słabszych biologicznie krwinek, gł. erytrocytów; ich niszczenie następuje w tzw. miazdze czerwonej śledziony przez fagocytozę (endocytoza), której mogą też podlegać obce ciała dostające się do śledziony z prądem krwi, np. bakterie; hemoglobina ulega przekształceniom w bilirubinę i przez wątrobę trafia do żółci, a żelazo zostaje związane z ferrytyną i odtransportowane do szpiku; w śledzionie powstają limfocyty i monocyty oraz są syntetyzowane (przez limfocyty i komórki plazmatyczne) ciała odpornościowe; w rozwoju zarodkowym śledziona odgrywa również rolę przejściowego narządu krwiotwórczego — wytwarza krwinki czerwone, białe i trombocyty. W chorobach zakaźnych, chorobach krwi, przemiany materii i innych śledziona ulega znacznemu powiększeniu (tzw. splenomegalia); pęknięcie śledziony wskutek urazu wymaga jej operacyjnego usunięcia.