skorupiaki
 
Encyklopedia PWN
skorupiaki, Crustacea,
podtyp bezkręgowców z typu stawonogów;
ok. 40 tysięcy gatunków, długość od ułamka mm do 80 cm; ciało skorupiaków jest zbudowane z segmentów i podzielone na głowę, tułów (u wielu zlany z głową w głowotułów) i odwłok; okrywa je silnie schitynizowany oskórek, przesycony solami wapnia, u niektórych tworzący jednolity pancerz lub dwuklapową skorupkę; każdy segment pierwotnie jest wyposażony w parę dwugałęzistych odnóży, które mogą niekiedy zanikać lub znacznie się przekształcać (w oczy, czułki, żuwaczki, szczęki, u niektórych w szczękonóża, odnóża kroczne lub pływne, narządy kopulacyjne); oddychają skrzelami lub całą powierzchnią ciała, gatunki lądowe mają rodzaj tchawek; skorupiaki są rozdzielnopłciowe, w rozwoju zwykle występuje stadium larwalne (głównie pływik); wzrost form młodocianych odbywa się skokowo i jest związany z linieniem; zamieszkują morza, wody słodkie lub silnie wilgotne środowiska lądowe (np. stonogi); nieliczne formy pasożytnicze (np. sakulina, splewki); w Polsce zarejestrowano dotąd występowanie kilkuset gatunków skorupiaków; najbardziej znanymi są: raki, kraby, wioślarki, oczliki, kiełże, ośliczki, stonogi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia