skojarzenie
 
Encyklopedia PWN
skojarzenie,
psychol. powiązanie ze sobą 2 lub więcej zjawisk psychicznych (np. wyobrażeń, pojęć, emocji), w wyniku którego pojawienie się w świadomości jednego z tych zjawisk powoduje tendencję do wystąpienia pozostałych.
Zjawisko powstawania skojarzeń zauważyli już w starożytności Platon i Arystoteles, który także wyróżnił 4 prawa kojarzenia: przez styczność w czasie i przestrzeni oraz przez podobieństwo, kontrast; w czasach nowoż. skojarzeniami zainteresowali się ang. filozofowie empiryści (Th. Hobbes, J. Locke, D. Hume, D. Hartley i in.), rozwijając teorię, wg której tworzenie się skojarzeń jest gł. podstawą uczenia się i rozwoju psychicznego człowieka (asocjacjonizm). Pod koniec XIX w. przejęli ją pierwsi przedstawiciele psychologii empirycznej, dla których procesy kojarzenia stały się przedmiotem badań eksperymentalnych, a następnie reprezentanci behawioryzmu, którzy pojęcie skojarzenia odnieśli do związków między bodźcami i reakcjami, wprowadzając także nowe elementy do wiedzy o mechanizmach tworzenia się tego typu połączeń (uczenie się, warunkowanie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia