sklejka
 
Encyklopedia PWN
sklejka, dykta,
rodzaj warstwowego tworzywa drzewnego, wytwarzanego przez sklejenie w prasie (pod ciśnieniem do 2 MPa, temperaturze zależnej od stosowanego kleju) nieparzystej liczby arkuszy fornirów skrawanych (w Polsce grub. ok. 1,5 mm), ułożonych zazwyczaj symetrycznie (s. symetryczna) względem arkusza środkowego, o wzajemnie prostopadłym przebiegu włókien w sąsiednich arkuszach.
Stosowana m.in. w stolarstwie, budownictwie, przemyśle szkutniczym; najczęściej produkowana w arkuszach grub. 4–20 mm.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia