siła aerodynamiczna

siła aerodynamiczna, reakcja aerodynamiczna,

fiz. siła wywierana na ciało (np. skrzydło samolotu, pocisk) przez gaz podczas ruchu względnego ciała i gazu.

Siłę aerodynamiczną (np. działającą na skrzydło) można rozłożyć na 3 składowe: 1) _x — działającą w kierunku wektora prędkości — opór aerodynamiczny (opór czołowy); 2) _z — działającą w kierunku prostopadłym do kierunku ruchu ciała i leżącym w płaszczyźnie symetrii ciała, tzw. siła nośna; siła ta występuje na powierzchniach nośnych statku latającego (skrzydła samolotu, łopatach wirnika nośnego śmigłowca itp.); w locie poziomym równoważy siłę ciężkości statku; 3) _y — działającą w kierunku prostopadłym do prędkości i do płaszczyzny symetrii ciała, zw. siłą boczną; siła ta kształtuje tor lotu statku w płaszczyźnie prostopadłej do działania siły nośnej, np. w locie poziomym umożliwia wykonanie zakrętu, równoważąc siłę odśrodkową. Poszczególne składowe wyrażają się wzorem: P_i = C_iSρv²/2, gdzie: i = x, y, z, ρ — gęstość gazu, v — prędkość poruszającego się ciała (lub prędkość strumienia gazu), S — pole powierzchni odniesienia, C_i — bezwymiarowe współczynniki (zależne w znacznym stopniu od kształtu opływanego ciała, oporu aerodynamicznego, siły nośnej i siły bocznej). Z działaniem siły aerodynamicznej jest związany moment aerodynamiczny.