schola cantorum
muz. szkoła śpiewaków, zał. w IV w. w Rzymie przez papieża Sylwestra I;
[łac.],
schola cantorum
Encyklopedia PWN
zreorganizowana na przeł. VI i VII w. przez papieża Grzegorza I; stała się eur. ośr. uprawiania chorału gregoriańskiego; także uczelnia muz. zał. 1896 w Paryżu, wskrzeszająca tradycje szkół kośc., zasłużona w kultywowaniu zwłaszcza dawnej muzyki fr.; zgrupowani wokół niej kompozytorzy (E. Chausson, G. Fauré, V. d’Indy, Ch. Bordes) reprezentowali nar. kierunek w muzyce francuskiej.
