sagowce
 
Encyklopedia PWN
obejmują 11 rodzajów żyjących (z 285 gat.) i 2 rodzaje wymarłe; rozmieszczenie izolowane w obszarach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych; liście duże, pierzaste, zebrane w pióropuszach na szczycie pnia; pień wysoki u roślin przypominających pokrojem palmy (u Cycas, Dioon, Encephalartos) lub ukryty w ziemi (u Zamia, Bowenia, Stangeria); rośliny dwupienne, organy generatywne zebrane zazwyczaj w szyszkokształtne twory żeńskie, ponadto umieszczone na liściach zarodnionośnych; grupa wymierająca (największy rozwój w erze mezozoicznej); z rdzenia pnia sagowców jest wytwarzana jadalna mączka skrobiowa sago (gł. z Cycas); uprawiane także jako szklarniowe rośliny ozdobne; są zagrożone wyniszczeniem przez zbieraczy.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Sagowce, Cycadopsidafot. A. Guranowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia