rzucewska kultura,
archeol. kultura późnego neolitu występująca na pobrzeżu Morza Bałtyckiego od Zat. Puckiej do ujścia Niemna, datowana od poł. II tysiąclecia do końca XVIII w. p.n.e., zaliczana do kręgu kultur z ceramiką sznurową;
rzucewska kultura
Encyklopedia PWN
obok rozległych i długotrwałych osad stałych z prostokątnymi domostwami słupowymi znane liczne obozowiska sezonowe związane gł. z rybactwem, myślistwem i łowiectwem (m.in. polowania na foki) oraz eksploatacją, obróbką i wymianą surowca bursztynowego; ten ostatni obrabiano także w dużych osadach stałych oraz obozowiskach odkrytych u ujścia Wisły na Żuławach; nazwa od m. Rzucewo (woj. pomor., gmina Puck), gdzie znajduje się duża osada.