ryjówkowate, Soricidae,
rodzina ssaków z rzędu owadożernych;
ryjówkowate
Encyklopedia PWN
znane od oligocenu; występują w Eurazji, Afryce i Ameryce Północnej; ok. 300 gatunków; pokrojem przypominają myszy, ale pyszczek mają wyciągnięty w długi, ruchliwy ryjek; pierwsza para siekaczy, wydłużona i masywna (dolne skierowane poziomo ku przodowi), tworzy rodzaj szczypiec; u wielu ryjówkowatych zęby na końcach pigmentowane; u niektórych (np. u rzęsorka) ślina zawiera jad; po bokach tułowia i u nasady ogona skórne gruczoły zapachowe; żywią się głównie owadami, także mięczakami, pierścienicami oraz drobnymi kręgowcami; są bardzo żarłoczne (dobowe zapotrzebowanie na pokarm sięga 150–200% masy ciała) i mało wytrzymałe na głód (bez jedzenia giną już po 5–10 godz.); naziemne lub ziemnowodne, niektóre kopią nory; aktywne nocą lub całą dobę; w Polsce 9 gatunków, m.in. ryjówka aksamitna, Sorex araneus (długość ciała ok. 8 cm, ogona ok. 4 cm), pospolita w lasach i zadrzewieniach całego kraju; ryjówka górska, S. alpinus (długość ciała do ok. 9 cm, ogona do 7,5 cm), nieliczna w lasach Sudetów i Karpat; ryjówka malutka, S. minutus, najmniejszy krajowy ssak, długość ciała 3,9–6,4 cm, ogona 3,2–4,4 cm, występuje na obszarze całej Polski; ponadto gatunki z rodzaju rzęsorek i zębiełek; wszystkie chronione.
