runy
 
Encyklopedia PWN
runy,
najstarszy typ pisma północno- i zachodniogermańskiego, którym posługiwały się plemiona germańskie;
język run jest bardziej archaiczny od języka zabytków gockich i stosunkowo bliski pragermańskiego; najstarsze napisy z III w., występują w Szwecji (ok. 3500), w Danii (700), Norwegii (1000), Islandii (60), a także w północnych Niemczech, na wyspie Manx, Szetlandach, Orkanach i w Irlandii; 2 gł. rodzaje alfabetu runicznego: starszy futhark (do ok. VII w.; nazwa od pierwszych sześciu liter albabetu: f-u-th-a-r-k) — 24-literowy i młodszy futhark (VIII–XIII w.) — 16-literowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia