różokrzyżowcy
 
Encyklopedia PWN
różokrzyżowcy,
nurt łączący w sobie tradycję chrześc. z okultystyczną (magia, kabała, alchemia);
nazwa r. po raz pierwszy pojawiła się w 2 pismach przypisywanych niem. pastorowi J.V. Andreae, opublikowanych 1614/15 w Kassel; ich autor wywodzi nazwę różokrzyżowcy od mnicha niem. Christiana Rosenkreutza, który wtajemniczony przez mędrców syr. w wiedzę ezoteryczną, zał. w XV w. Zakon Braci Oświeconych Róży i Krzyża w Europie; różokrzyżowcy działali we Francji, Niemczech i Anglii (Robert Fludd) i mieli znaczny wpływ na wolnomularstwo; wśród organizacji różokrzyżowców działających współcześnie największy zasięg mają Rosicrucian Fellowship, zał. 1911 przez M. Heindla, oraz Ancient Mystical Order Rosae Crucis, zał. 1916 przez S. Levisa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia