rogi
 
Encyklopedia PWN
rogi,
anat. wyrostki różnego pochodzenia u zwierząt.
U ssaków — parzyste wyrostki kostne kości czołowej (możdżenie) pokryte skórą i, najczęściej, pochwą rogową; występują u krętorogich, widłorogich i żyrafowatych, u osobników obu płci lub tylko samców; zwykle stałe, większe u samców, nierozgałęzione; długość różna, u koziorożca alpejskiego dochodzi do 1 m; tzw. rogi jeleniowatych — poprawnie poroże; rogiem jest też zw. stożkowaty rogowy wyrostek na kościach nosowych u nosorożców, osiągający niekiedy dł. 1,25 m (nosorożec biały); u form dwurożnych drugi róg znajduje się na kości czołowej; nie są zmieniane, ale odłamane — odrastają. W pradziejach jeden z surowców do wytwarzania rozmaitych typów narzędzi i in. wyrobów, m.in. ostrzy, motyk, oprawek, szydeł, ozdób, amuletów; szczególny rozkwit wytwórczości rogowiarskiej przypada na górny paleolit i mezolit; ob. stosowane w wyrobach rzemieślniczych. U owadów — wyrostki pancerza chitynowego występujące na tułowiu i odwłoku, szczególnie dobrze rozwinięte u niektórych chrząszczy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia