regulowanie sporów międzynarodowych

regulowanie sporów międzynarodowych,

we współcz. prawie międzynar. i stosunkach międzynar. zakres zagadnień objętych rozdziałem VI Karty Narodów Zjednoczonych pt. Pokojowe załatwianie sporów

który zobowiązuje państwa członkowskie do załatwiania sporów międzynar. środkami pokojowymi, pozostawiając jednocześnie stronom swobodę wyboru środków. Sposoby regulowania sporów międzynarodowych: dyplomatyczne, sądownicze, za pomocą procedury polit. określonej w Karcie Narodów Zjednoczonych. Do środków dyplomatycznych należą: 1) rokowania bezpośrednie; 2) korzystanie z dobrych usług i pośrednictwa; 3) prace komisji badawczych; 4) pojednawstwo — dążenie do załatwienia sporu przez wyszukiwanie sposobu pogodzenia stron i formułowanie odpowiednich propozycji. Stosuje się dwa sposoby sądowniczego regulowania sporów międzynarodowych: 1) poprzez arbitraż międzynarodowy (rozjemstwo); 2) przez sąd, tzn. gł. organ sądowniczy ONZ Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości. Organem, który zajmuje się 3. sposobem regulowania sporów międzynarodowych, tj. za pomocą procedury politycznej, jest Rada Bezpieczeństwa. Od pokojowych sposobów regulowania sporów międzynarodowych należy odróżnić tzw. środki pokojowego nacisku, tj. stosowanie przez państwa wiodące spór określonych środków przymusu (retorsji, odwetu, pokojowej blokady).