redundancja

redundancja

[łac. redundantia ‘nadmiar’],

językozn. nadwyżka informacji zawartej w wiadomości w stosunku do tej liczby informacji, która jest niezbędna, aby wiadomość została przekazana bez uszczuplenia treści.

W językoznawstwie nadwyżka informacji w planie komunikatywnym, nieraz wykorzystywana ekspresywnie; przeciętny tekst języka naturalnego jest w wysokim stopniu redundantny, co zapewnia poprawne przekazanie treści komunikatu; teksty o niskiej redundancji, np. teksty depesz, czy też teksty języków formalnych, przy zakłóceniach w procesie komunikacji łatwo ulegają zniekształceniu, redundancja bywa w takich wypadkach wprowadzana celowo; przykładem redundancji w tekście pol. są np. konstrukcje z podwójną negacją typu Nie mam nikogo, zwroty ekspresywne — Podpiszę swoją własną ręką. W telekomunikacji i informatyce kompresja danych, np. w procesie kodowania, polega na zmniejszaniu redundancji.