rachunek ekonomiczny
 
Encyklopedia PWN
rachunek ekonomiczny,
zespół instrumentów, technik, kryteriów i reguł wyboru optymalnego wariantu działań gospodarczych; w pragmatycznym ujęciu rachunek ekonomiczny jest zbiorem czynności związanych z przygotowaniem i realizacją przedsięwzięć; podstawowe narzędzie racjonalizacji decyzji ekonomicznych.
Przedmiotem rachunku ekonomicznego są nakłady, wyniki i stopień realizacji celów, z uwzględnieniem warunków działania; nakłady są wyrazem zużycia czynników produkcji; wyniki to wartościowo czy rzeczowo określone rezultaty ekonomiczne, np. wielkość sprzedaży, wielkość eksportu lub efekty, których nie można wyrazić ilościowo, np. poprawa warunków pracy czy stanu środowiska naturalnego; stopień realizacji celów jest oceniany wg kryteriów pozwalających dokonać optymalnego wyboru spośród rozpatrywanych wariantów w ramach obszaru swobody decyzyjnej, wyznaczanej przez warunki działania — zasoby, regulacje prawne, otoczenie gospodarcze itp. Wariantem optymalnym jest rozwiązanie pozwalające na maksymalizację celu przy określonych nakładach lub minimalizację nakładów w celu osiągnięcia zakładanego celu; dobór celu jako kryterium optymalizującego zależy od szczebla decyzyjnego; w przypadku przedsiębiorstwa może to być np. maksymalizacja zysku czy osiągnięcie określonego poziomu płynności finansowej, w skali gospodarki narodowej — np. stopa wzrostu PKB lub ograniczenie deficytu budżetowego.
Współcześnie w warunkach postępującej globalizacji i integracji gospodarek narodowych oraz umiędzynarodowienia przedsiębiorstw w rachunku ekonomicznym uwzględnia się wiele, niejednokrotnie sprzecznych ze sobą, celów, co niezwykle komplikuje proces wyboru ekonomicznego; w rachunku ekonomicznym wykorzystuje się metody analizy porównawczej oraz modele optymalizacyjne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia