przenikalność elektryczna
 
Encyklopedia PWN
przenikalność elektryczna, przenikalność dielektryczna, ε,
fiz. wielkość charakteryzująca właściwości elektr. ośrodka;
przenikalność elektryczna ośrodków izotropowych jest skalarem i jest określana wzorem:  = ε, gdzie — indukcja elektr., wywołana polem elektrostat. ; w ośr. anizotropowych przenikalność elektryczna jest tensorem. Do opisu właściwości elektr. ośr. wprowadza się przenikalność elektryczną względną εr (zw. stałą dielektr.), przy czym ε = ε0εr, gdzie ε0 — przenikalność elektryczna próżni. W układzie SI ε0 = 8,854 · 10–12 F/m. W ośr. izotropowych εr określa, ile razy większe jest pole elektrostat. w próżni od średniego makroskopowego pola elektrostat. w dielektryku; wartość εr waha się od 1 dla dielektryków gazowych do kilkudziesięciu tys. dla ferroelektryków; dla określonego dielektryka przenikalność elektryczna względna zależy od jego temperatury, przyłożonego ciśnienia, natężenia i częst. przyłożonego pola elektrycznego. Między przenikalnością elektryczną w próżni ε0 i przenikalnością magnet. próżni µ0 zachodzi związek ε0µ0 = 1/c2 (c — prędkość światła w próżni).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia