protaktyn
 
Encyklopedia PWN
protaktyn, Pa, protactinium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 91;
Symbol: Pa
Nazwa łacińska: Protactinium
Liczba atomowa: 91
Pierwiastek promieniotwórczy: tak
Odkrycie: 1913
Odkrywca: Fajans Kazimierz, Göhring Otto H.
względna masa atomowa 231,0359; promieniotwórczy, liczba masowa najtrwalszego izotopu 231 (czas połowicznego rozpadu T1/2 = 3,25 · 104 lat); należy do rodziny aktynowców; srebrzystobiały metal; temperatura topnienia 1552°C, temperatura wrzenia 4227°C, gęstość ok. 15,37 g/cm3; bardzo toksyczny; w związkach występuje na V (związki trwałe) oraz IV i III stopniu utlenienia; w przyrodzie spotykany w minim. ilościach w rudzie uranowej; powstaje w wyniku rozpadu promieniotwórczego uranu, sam przechodzi w aktyn; gramowe ilości p. otrzymuje się podczas przeróbki zużytego paliwa jądrowego. Pierwiastek — izotop 231Pa — został odkryty 1917 przez O. Hahna i L. Meitner oraz niezależnie przez F. Soddy’ego; 1913 K. Fajans i O.H. Göhring zidentyfikowali krótkożyciowy izotop 234Pa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia