program

program

[gr.],

inform. przepis jednoznacznie określający ciąg czynności, które mają być wykonane przez komputer.

W trakcie cyklu opracowywania program przyjmuje kilka postaci; postać źródłowa stanowi algorytm zapisany tekstowo w pewnym języku programowania — w sposób niezależny od komputera, na którym program ma być wykonywany; postać binarna albo relokowalna powstaje po skompilowaniu (kompilacja) i zawiera ciąg instrukcji języka wewnętrznego konkretnego komputera, wartości zapisywane w pamięci (np. stałe liczbowe i tekstowe) oraz dodatkowe informacje niezbędne do współpracy z innymi programami; postać ładowalna lub wykonywalna powstaje w wyniku scalenia programu z wykorzystywanymi przezeń procedurami i zawiera dokładny początkowy obraz pamięci, który jest ładowany do pamięci komputera, w celu zainicjowania wykonywania programu w środowisku zdefiniowanym przez pewien proces (inform.).

Ze względu na zastosowanie rozróżnia się: programy systemowe — obejmujące systemy operacyjne i programy bezpośrednio z nimi związane (np. program do testowania i naprawiania systemu plików w razie awarii), programy narzędziowe — służące do wytwarzania innych programów (kompilatory, programy obsługi baz danych), programy ogólnego zastosowania (programy do przeglądania listy plików, kopiowania plików, proste edytory tekstowe), programy aplikacyjne (specyficzne programy dla konkretnego użytkownika, np. programy obsługi rachunków bankowych, procesory tekstów, programy obsługi arkuszy kalkulacyjnych).