prefekt miasta
 
Encyklopedia PWN
prefekt miasta, łac. praefectus urbi,
w starożytnym Rzymie w okresie republiki stanowisko, które zajmował młody arystokrata zastępujący w Rzymie konsulów, gdy odprawiali Święta Latyńskie;
w okresie cesarstwa — były konsul mianowany przez cesarza; przejął kompetencje konsulów, pretorów i edylów: utrzymanie porządku w mieście, doglądanie igrzysk i targów, jurysdykcję w sprawach nagłych, kryminalnych i bezpieczeństwa publicznego, stopniowo rozszerzoną na cały Półwysep Apeniński; podlegały mu kohorty miejskie; od III w. najbardziej prestiżowe stanowisko senatorskie, zazwyczaj sprawowane nie dłużej niż rok; mianowanie 359 pierwszego prefekta Konstantynopola ostatecznie zrównało nowy i stary Rzym; stanowisko prefekta miasta istniało do końca cesarstwa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia