pręcik

pręcik,

bot. element kwiatu wytwarzający pyłek (ziarna pyłku, pyłkowina), męski organ rozmnażania płciowego roślin nasiennych.

u roślin okrytonasiennych pręcik składa się z 2 części: nitki pręcikowej i główki (złożonej z 2 pylników połączonych ze sobą łącznikiem); pręciki mogą być wolne lub przyrośnięte do płatków albo zrośnięte po kilka; liczba pręcików jest różna u różnych roślin, ogół pręcików w kwiecie tworzy pręcikowie; przekształcone pręciki płonne noszą nazwę prątniczków; u nagonasiennych (np. iglastych) pręciki stanowią jedyny składnik kwiatu męskiego (bezokwiatowego).