prawo międzynarodowe prywatne
 
Encyklopedia PWN
prawo międzynarodowe prywatne,
zespół norm regulujących problemy wywołane obowiązywaniem w poszczególnych państwach odrębnych systemów prawnych w dziedzinie szeroko rozumianego prawa cywilnego.
Podstawowy dział międzynarodowego prawa prywatnego stanowią normy kolizyjne (kolizja), rozgraniczające sfery zastosowania praw różnych państw przez wskazanie, które z tych praw należy zastosować w danej sprawie; normy te są zawarte w przepisach poszczególnych państw (w Polsce w ustawie z 1965, wielokrotnie nowelizowanej) i dwustronnych albo wielostronnych umowach (konwencjach) międzynarodowych. Dalsze działy międzynarodowego prawa prywatnego obejmują ujednolicone w skali międzynarodowej normy merytoryczne regulujące stosunki cywilnoprawne (tzw. jednolite albo międzynarodowe prawo cywilne) oraz normy merytoryczne wewnętrznego prawa cywilnego regulujące w specyficzny sposób sytuacje związane z zagranicą (np. tzw. prawo obcych regulujące sytuację prawną cudzoziemców). Do międzynarodowego prawa prywatnego włącza się niekiedy także normy międzynarodowego postępowania cywilnego, zwłaszcza regulujące jurysdykcję krajową i skuteczność orzeczeń zagranicznych. Wyodrębniającymi się działami międzynarodowego prawa prywatnego są: prawo pracy międzynarodowe i międzynarodowe prawo handlowe. Wybitni przedstawiciele nauki międzynarodowego prawago prywatne w Polsce: F. Zoll (młodszy), K. Przybyłowski, H. Trammer.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia