prawo handlowe
 
Encyklopedia PWN
prawo handlowe,
zespół norm regulujących stosunki związane z działalnością gospodarczą, tradycyjnie z wyłączeniem rolnictwa.
Początki prawa handlowego sięgają średniowiecza i wiążą się ze wzrostem działalności handlowej w miastach, zwłaszcza włoskich; na tym podłożu wyodrębniło się prawo zwyczajowe stanu kupieckiego (ius mercatorum). Rozwój ustawodawstwa w dziedzinie prawa handlowego datuje się od XVII w.; we Francji pierwszą kodyfikacją prawa handlowego był Ordonnance sur le commerce de ferre (1673); w XIX i XX w. prawo handlowe objęło swym zakresem nie tylko handel, ale także inne rodzaje działalności gospodarczej i za przykładem kodeksu handlowego Napoleona (1807) zostało w wielu krajach ujęte w kodeksy. W Polsce prawo handlowe skodyfikowano w Kodeksie handlowym z 1934, wzorowanym na kodeksie niemieckim z 1897, obejmującym przepisy dotyczące kupca i czynności handlowych. Kodeks cywilny z 1964 uchylił Kodeks handlowy, utrzymując w mocy część jego przepisów (m.in. dotyczących spółek handlowych), co stanowiło odejście od odrębności prawa hamdlowego na rzecz jedności prawa cywilnego. Nowy Kodeks spółek handlowych z 2000 uchylił pozostające w mocy przepisy kodeksu handlowego; czasowo utrzymano w mocy przepisy o firmie i prokurze. Nauka prawo handlowe była bardzo rozwinięta w Polsce w okresie międzywojennym; jej wybitni przedstawiciele to M. Allerhand i J. Namitkiewicz.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia