polon

rys. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

polon, Po, polonium,

pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 84;

Symbol: Po

Nazwa łacińska: Polonium

Liczba atomowa: 84

Pierwiastek promieniotwórczy: tak

Grupa układu okresowego pierwiastków: 16 — tlenowce

Odkrycie: 1898

Odkrywca: Skłodowska-Curie Maria, Curie Pierre

promieniotwórczy, liczba masowa najtrwalszego izotopu 209 (okres połowicznego rozpadu T_1/2 = 103 lata; p. należy do grupy tlenowców; szarobiały metal; temperatura topnienia 254°C, temperatura wrzenia 962°C, gęstość 9,4 g/cm³; stopnie utlenienia: II i IV, także −II, VI; znane są: tlenki PoO i PoO₂, wodorotlenek Po(OH)₂, halogenki, np. PoCl₂, PoBr₄, siarczek PoS i związki koordynacyjne polonu. W skorupie ziemskiej występuje (gł. izotop ²¹⁰Po o T_1/2 = 138,4 dnia) w minim. ilościach w rudzie uranowej; otrzymywany też sztucznie w wyniku bombardowania bizmutu neutronami; stosowany w radiochemii jako źródło cząstek α oraz w mieszaninie z berylem jako źródło neutronów. Odkryty 1898 przez M. Skłodowską-Curie i P. Curie.