polgarska kultura
 
Encyklopedia PWN
polgarska kultura,
archeol. najstarsza kultura polgarskiego kręgu kulturowego, określana też jako wczesnopolgarska, reprezentująca późny neolit na terenie wschodniej Słowacji i północno-wschodnich Węgier, datowana na 4000–3600 p.n.e.;
nazwa od regionu Polgár nad Cisą; powstała na pocz. IV tysiącl. p.n.e. na podłożu kultury bukowogórskiej, wschodniosłowac. kultury ceramiki linearnej oraz niektórych grup kultury ceramiki wstęgowej rytej; w jej rozwoju wyróżnia się 4 etapy, z których czwarty wiąże się z kulturą bodrogekereszturską; zanik osadnictwa k.p. w poł. III tysiącl.; osady otwarte z domostwami ziemiankowymi, sporadycznie obozowiska jaskiniowe; rozległe cmentarzyska z grobami jamowymi, wyposażonymi w ceramikę, wyroby krzemienne i miedziane; od trzeciej fazy rozwojowej intensywny rozwój metalurgii miedzi — siekierki, sztylety romboidalne, bransolety, pierścionki, plakietki stożkowate; w Polsce widoczne oddziaływania kultury polgarskiej we wczesnej fazie tzw. lendzielsko-polgarskiego kręgu kulturowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia