pokarm
 
Encyklopedia PWN
pokarm,
biol. substancje pobrane z otoczenia przez organizm roślinny lub zwierzęcy, używane jako materiał do budowy i odnowy tkanek lub jako źródło energii.
Pokarm roślin samożywnych (autotrofów) są proste związki nieorg.: CO2 (fotosynteza), sole miner. zawierające jony NH4+, NO3, , , K+, Mg2+, Ca2+, Fe2+, oraz mikroelementy; ze związków tych roślina wytwarza proste związki org., a z nich — złożone węglowodany, białka, tłuszcze i kwasy org.; rośliny samożywne są pokarmem dla zwierząt roślinożernych i stanowią pierwsze ogniwo w łańcuchach pokarmowych; inne organizmy są cudzożywne, np. grzyby korzystają z substancji org. żywego ustroju (pasożyty) lub szczątków roślinnych i zwierzęcych (saprofity); pokarmem zwierząt mogą być żywe organizmy (grzyby, rośliny, zwierzęta), ich stałe, określone części (plechy, liście, owoce, korzenie, mięso, kości) oraz wydzieliny (mleko, nektar kwiatów) zawierające złożone związki org. — białka, węglowodany i tłuszcze (triglicerydy, fosfolipidy, cholesterol) oraz sole miner. i witaminy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia