pingwiny
 
Encyklopedia PWN
pingwiny, bezlotki,
nazwa rzędu (Sphenisciformes), a zarazem rodziny (Spheniscidae) ptaków nielatających;
17 gat.; doskonale przystosowane do życia wodnego, świetnie pływają i nurkują; skrzydła wiosłowate, palce nóg osadzonych w tyle ciała są spięte błoną pływną, upierzenie gęste, łuskowate; na lądzie poruszają się w postawie pionowej, podejmują wędrówki do kilku kilometrów w głąb lądu; żywią się rybami, skorupiakami i mięczakami mor.; żyją w koloniach, niekiedy kilkutysięcznych; jaja (1–2, czasem 3) składają w małych zagłębieniach ziemi, gat. większe noszą je w fałdzie skórnym w dole brzucha; zamieszkują wybrzeża i wyspy oceanów półkuli południowej, zwłaszcza Antarktydę; należą tu m.in.: pingwin Adeli, Pygoscelis adeliae (dł. do 75 cm), pingwin cesarski, Aptenodytes forsteri (dł. 1,2 m) — z Antarktydy, pingwin królewski, Aptenodytes patagonicus (dł. ok. 1 m) z Georgii Południowej, Ziemi Ognistej, Falklandów i Wysp Kerguelena, pingwin okularowy (toniec), Spheniscus demersus (dł. 68 cm), z zachodnich wybrzeży południowej Afryki i wschodnich Ameryki Południowej.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Magdalena, wyspa, kolonia pingwinów Magellana (Chile)fot. A. Kucharska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Antarktyda, kolonia pingwinów fot. T. Janecki/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia