performance
 
Encyklopedia PWN
performance
[pə:rfọ:rməns; ang., ‘wykonanie’],
termin używany od końca lat 60. XX w. na określenie efemerycznych działań artystycznych, przybierających formę wystąpień artysty (artystów) przed publicznością, która, w odróżnieniu od happeningu, jest bezpośrednim, lecz biernym obserwatorem, a nie uczestnikiem akcji.
Zapowiedzi p. można odnaleźć w działaniach teatr. wł. futurystów, wystąpieniach dadaistów czy teatr. eksperymentach O. Schlemmera w Bauhausie; jako źródła bezpośredniej inspiracji performance wymienia się bardzo różne zjawiska artyst., które łączy odrzucenie wszelkich wyróżników stylistycznych, wynikających z innych niż indywidualność artysty przesłanek: sztuka gestu, zapoczątkowana przez action painting J. Pollocka, twórczość J. Cage’a, happening, działania akcjonistów wiedeńskich, koncerty i „wydarzenia” organizowane przez członków ruchu Fluxus, „spektakle” R. Rauschenberga i R. Morrisa czy Antropometrie Y. Kleina. W Polsce pierwsze performance tworzyli w latach 60. W. Borowski i J. Bereś; na pocz. lat 70. działaniami pokrewnymi performancezajmowała się grupa artystów związanych z warsz. galerią Repassage (m.in. K. Zarębski, Z. Kulik, P. Kwiek, T. Murak, G. Kowalski, Z. Warpechowski); ob. tą formą wypowiedzi artyst. posługują się m.in. P. Althamer i K. Kozyra.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia