państwo dysfunkcyjne
 
Encyklopedia PWN
państwo dysfunkcyjne, państwo upadłe, ang. failed state,
państwo stanowiące zagrożenie międzynarodowe ze względu na rozkład struktur państwowych, będące w stanie permanentnego i długotrwałego konfliktu wewnętrznego (wojna domowa, czystki etniczne).
Koncepcja państwa dysfunkcyjnego, powstała w warunkach upadku po 1989 systemu dwubiegunowego w polityce międzynarodowej, zakłada, że to słabość państwa tworzy zagrożenie dla stabilności międzynarodowej. Za zanikiem struktur państwowych postępuje rozkład społeczeństwa oraz demontaż infrastruktury państwowej. Ze względu na stopień rozkładu aparatu państwowego — począwszy od niemożności sprawowania przez niego władzy po jedynie minimalne wykonywanie swoich obowiązków — dzieli się grupę państw dysfunkcyjnych na właściwe państwa dysfunkcyjne, państwa paradysfunkcyjne, nazywane też upadającymi (angielskie failing states) oraz państwa predysfunkcyjne (słabe, angielskie fragile/weak states); klasyfikacja R. Rothberga wyróżnia dodatkowo obszary, na których doszło do całkowitego załamania państwowości (angielskie collapsed states) — jedynym przypadkiem jest Somalia. Do grupy państw dysfunkcyjnych zalicza się (2010) przede wszystkim państwa afrykańskie i państwa środkowoazjatyckie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia