panczenlama
 
Encyklopedia PWN
panczenlama
[sanskr. pan < pandita ‘uczony’, ‘mędrzec’, tybet. cz‘en ‘wielki’, bla-ma ‘nauczyciel’, ‘mistrz’],
tytuł drugiego po dalajlamie dostojnika duchownego w buddyzmie tybetańskim, uważanego za wcielenie Buddy Amitabhy;
po raz pierwszy tytuł pancznlama nadał w XVII w. Dalajlama V swemu mistrzowi, opatowi klasztoru Taszilhünpo k. Xigazê, od tego czasu stałej rezydencji pancznlama
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia