palant
 
Encyklopedia PWN
palant
[wł.],
sport gra zespołowa polegająca na wybijaniu małej, twardej piłki specjalnym kijem;
grają 2 drużyny po 10–15 zawodników, na boisku 25 × 50 m; czas gry 2 × 20 min; gracz zdobywa punkt dla drużyny po prawidłowym wybiciu piłki i udanym (nie zakłóconym przez drużynę przeciwną) przebiegnięciu określonego dystansu; palant był dawniej popularny na Górnym Śląsku, Opolszczyźnie i w Niemczech; do gry tej jest zbliżony amer. baseball (zasady przeniesione zapewne za pośrednictwem pol. i niem. emigrantów).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia