pajdocentryzm
 
Encyklopedia PWN
pajdocentryzm
[gr. país, paidós ‘dziecko’, łac. centrum ‘środek’],
pogląd, zgodnie z którym proces wychowania powinien być podporządkowany nieskrępowanemu rozwojowi dziecka, utożsamiający wychowanie z dostosowaniem się wychowawcy do toku tego rozwoju oraz opieką nad nim;
neguje wszelkie formy kształtowania „od zewnątrz”, przeciwstawiając im naturalny, samorzutny rozwój „od wewnątrz” (naturalizm pedagogiczny); domaga się dostosowania programów nauczania, organizacji i metod pracy dydaktycznej i wychowawczej do właściwości psychicznych, potrzeb oraz zainteresowań dziecka; swymi korzeniami sięga teorii swobodnego wychowania J.J. Rousseau.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia