pająki
 
Encyklopedia PWN
ok. 50 tys. gat., w Polsce ok. 800 gat.; dł. od ok. 1 mm do 11 cm; zwykle niesegmentowany głowotułów połączony z odwłokiem tzw. łącznikiem (b. cienki I segment odwłoka); 2 pary przysadek głowowych; szczękoczułki zakończone pazurkami z ujściem gruczołów jadowych oraz nogogłaszczki; 4 pary odnóży krocznych; na odwłoku kądziołki przędne, których wydzielina zastyga w pajęczynę. Pająki przechodzą rozwój prosty; jaja składane w kokonach, niektóre gat. opiekują się potomstwem (tarantula). Drapieżne, żywią się owadami, niekiedy drobnymi kręgowcami (ptaszniki); zdobycz paraliżują jadem, w niektórych wypadkach niebezpiecznym nawet dla człowieka (czarna wdowa); zamieszkują wszystkie środowiska lądowe całej kuli ziemskiej, a np. topik żyje w wodzie; rozróżnia się 3 podrzędy pająków: pająki wyższe, Opisthothelae (np. krzyżakowate, pogońcowate, wdowy oraz skakuny), ptaszniki oraz Mesothelae, prymitywne (m.in. zachowana zewn. segmentacja odwłoka), obejmujące tylko 9 gat. z południowo-wschodniej Azji.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Krzyżak ogrodowy (Araneus diamedatus)rys. B. Wróblewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia