pahlawi
 
Encyklopedia PWN
pahlawi, pehlewi,
język średnioperski z grupy języków irańskich, martwy od wielu stuleci;
występujący w Persji, głównie w okresie panowania dynastii Arsacydów i Sasanidów (III w. p.n.e.–IX w. n.e.), bogata literatura świecka i religijna, zabytki zaratusztriańskie, inskrypcje, napisy na monetach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia