pachycefalozaury
 
Encyklopedia PWN
pachycefalozaury, dinozaury grubogłowe, Pachycephalosauria,
podrząd dinozaurów ptasiomiednicznych; znane gł. z osadów późnej kredy Ameryki Północnej i Azji, gdzie odkryli je pol. paleontologowie;
były dwunożnymi roślinożercami, dł. ciała 2–5 m, kończyny przednie krótkie; odznaczały się zgrubiałym sklepieniem czaszki tworzącym kopułę — grubość kości czołowych i ciemieniowych u niektórych form przekraczała 0,5 m; uważa się, że było to przystosowanie do rytualnych walk godowych; siły powstające podczas zderzania się bodących osobników były przenoszone przez wzmocniony kręgosłup; u niektórych pachycefalozaurów na czaszce występowały dodatkowo guzki lub kolce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia