orientalizm

orientalizm

[łac. orientalis ‘wschodni’ < oriens ‘wschód’],

odmiana egzotyzmu, w kulturze Zachodu nurt będący wyrazem zainteresowania kulturą, religią i obyczajowością ludów Wschodu (Orientu),

najczęściej mieszkańców Indii, Chin, Japonii, krajów Bliskiego Wschodu; przejawia się w badaniach nauk. (orientalistyka) oraz w literaturze i sztuce, zwłaszcza okresu oświecenia i romantyzmu (chinoiserie, egzotyka); w szerszym znaczeniu postawa właściwa Europejczykom, wyrażająca ich stosunek do kultury i obyczaju krajów Wschodu; przejawiała się najczęściej w stereotypach wywodzących się z powierzchownej znajomości realiów wsch., upowszechnianych m.in. przez popularną literaturę.

Bibliografia

J. REYCHMAN , Orient w kulturze polskiego oświecenia, Wrocław 1964;

Orient i orientalizm w sztuce. Materiały sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki Kraków grudzień 1983, Warszawa 1986;

E.W. SAID , Orientalizm, Warszawa 1991.

Brighton, Pawilon Królewski, 1815–23, wg proj. J. Nasha (Wielka Brytania)

Delacroix Eugène, Kobiety algierskie, 1834 — Luwr, Paryż

Ingres Jean-Auguste-Dominique, Łaźnia turecka — Luwr, Paryż