ofiara
 
Encyklopedia PWN
ofiara
[prawdopodobnie z łac. offerre ‘przynieść’, ‘podarować’],
religiozn. forma kultu rel., polegająca na obrzędowym składaniu darów w celu ustanowienia, utrzymania bądź przywrócenia więzi człowieka z sacrum;
w obrzędzie ofiary człowiek manifestuje swoją wiarę w istnienie świata nadprzyrodzonego oraz swoją chęć pozyskania jego przychylności; podczas obrzędu ofiary dań ofiarna (zwierzęta, płody rolne) zostaje wyłączona ze sfery użytku ziemskiego i symbolicznie przeniesiona w sferę sacrum w aktach zabijania (zwierzęcia), palenia bądź spożywania jej podczas świętej uczty; ofiara może być składana indywidualnie lub publicznie na ołtarzu przez kapłana. Ze względu na rodzaj darów i sposób ich składania rozróżnia się ofiary krwawe i bezkrwawe, ze względu na intencje wiązane z ofiarą można rozróżnić ofiary: błagalne, dziękczynne, oczyszczające i ekspiacyjne. W chrześcijaństwie pojęcie ofiary jest stosowane do objaśnienia czynów zbawczych Jezusa Chrystusa (jego śmierci na krzyżu), dzięki którym między Bogiem a ludźmi zostało ustanowione Nowe Przymierze; w katolicyzmie i prawosławiu przyjmuje się, że ofiara Chrystusa jest każdorazowo uobecniana w czasie mszy. Potocznie ofiarą nazywa się także dar na potrzeby Kościoła i biednych oraz wyrzeczenia motywowane religijnie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia