obrona

obrona,

prawo zespół czynności prawnych zmierzających do odparcia oskarżenia lub złagodzenia odpowiedzialności;

w znaczeniu materialnym — prawo oskarżonego do obalania zarzutów i korzystania z wszelkich środków prawnych, mających zapewnić sprawiedliwy wyrok; w znaczeniu formalnym — prawo do korzystania z pomocy obrońcy. Zgodnie z pol. procesowym prawem karnym oskarżony może bronić się sam lub ustanowić obrońcę; obrona niezbędna, gdy oskarżony jest nieletni, głuchy, niemy, niewidomy lub gdy zachodzi uzasadniona wątpliwość, co do jego poczytalności, także w postępowaniu przed sądem okręgowym, jako I instancją oraz w pewnych wypadkach na rozprawie przed sądem apelacyjnym, a także w postępowaniu w stosunku do nieobecnych. Prawo do obrony przysługuje oskarżonemu w postępowaniu przygotowawczym, w postępowaniu sądowym i wykonawczym.