obiady czwartkowe
 
Encyklopedia PWN
obiady czwartkowe, obiady uczone, obiady rozumne,
cotygodniowe zebrania literacko-naukowe, organizowane na wzór paryskich salonów literackich, od 1771 z inicjatywy Stanisława Augusta Poniatowskiego (na Zamku Królewskim lub w Łazienkach);
uczestniczyli w nich (z reguły bez udziału dam) zaproszeni przez króla pisarze (I. Krasicki, A. Naruszewicz, S. Trembecki, F. Bohomolec), publicyści (J. Wybicki), pedagodzy (G. Piramowicz, I. Nagurczewski, K. Wyrwicz) oraz związani z dworem dostojnicy i działacze polityczni (książę A.K. Czartoryski, J. Chreptowicz, A. Zamoyski); czytywano tu i omawiano utwory literackie (np. Myszeidę Krasickiego 1774), prace naukowe i pedagogiczne oraz projekty reform (np. założenia kodeksu praw A. Zamoyskiego); nieoficjalnym organem „czwartków” były „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne” po objęciu redakcji przez Naruszewicza; końcowa data o.cz. jest sporna (1782 lub ok. 1788).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kraft Per, Portret Ignacego Krasickiego, ok. 1768 fot. T. Żółtowska-Huszcza/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia