obdukcja
 
Encyklopedia PWN
obdukcja
[łac.],
badanie sądowo-lekarskie;
wykonywane dla celów procesowych przez lekarza specjalistę w zakresie medycyny sądowej, zwykle na żądanie prokuratora lub sądu, w celu ustalenia ogólnego stanu zdrowia ze szczegółowym opisem umiejscowienia i rozległości obrażeń ciała (np. wskutek pobicia), z jednoczesną próbą określenia charakteru uszkodzenia ciała, mechanizmu i czasu powstania oraz kwalifikacją prawną obrażeń zgodnie z obowiązującym kodeksem karnym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia