niebo
 
Encyklopedia PWN
niebo, firmament,
astr. pozorne sklepienie otaczające obserwatora, na które rzutują się położenia i ruchy ciał niebieskich.
W celu matematycznego określenia położenia obiektów na niebie wprowadza się pojęcie sfery niebieskiej. Niebo jest podzielone umownie na 88 gwiazdozbiorów. Dla obserwatora ziemskiego niebo w dzień ma barwę niebieską, co jest wynikiem selektywnego rozpraszania promieniowania słonecznego w atmosferze. Dla obserwatora znajdującego się poza atmosferą niebo jest zawsze czarne. Doniosłe znaczenie kosmologiczne ma tzw. problem ciemnego nieba. W wyobrażeniach statycznego i nieskończonego Wszechświata prowadził on do tzw. paradoksu Olbersa, bowiem w takim Wszechświecie światło docierałoby do obserwatora z dowolnie odległych gwiazd, co powinno prowadzić do równomiernie jasnego tła nieba. Problem ciemnego nieba rozwiązało odkrycie ekspansji Wszechświata (E. Hubble): w rozszerzającym się Wszechświecie do obserwatora dociera światło jedynie z kuli o skończonym promieniu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kometa Halleya fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia