nadwzroczność

nadwzroczność, dalekowzroczność, hipermetropia,

med. wada wzroku, przy której promienie wpadające równolegle do oka skupiają się w ognisku położonym za siatkówką;

jest spowodowana najczęściej zbyt krótką osią przednio-tylną gałki ocznej; nadwzroczność fizjologiczna występuje u noworodków i bardzo małych dzieci (jest związana z krótką gałką oczną); nadwzroczność ukryta kompensowana jest przez akomodację (fizjol.) i ujawnia się w coraz większym stopniu z wiekiem; nadwzroczność starcza jest wynikiem zmniejszania współczynnika załamania ośrodków opt. (gł. rogówki i ciała szklistego) oraz postępującego osłabienia aparatu nastawczego oka. Nadwzroczność wyrównują szkła skupiające (tzw. plusowe), które skupiają promienie światła na siatkówce.