nadtlenokwasy karboksylowe,
kwasy karboksylowe o cząsteczkach zawierających grupę –C(=O)–OOH;
nadtlenokwasy karboksylowe
Encyklopedia PWN
ciecze lub ciała stałe; reaktywne; działają drażniąco na skórę i błony śluzowe; zazwyczaj słabo rozpuszczalne w wodzie, lepiej w rozpuszczalnikach org., łatwo zapalają się i palą, niektóre rozkładają się wybuchowo; najczęściej otrzymywane w wyniku utleniania kwasów karboksylowych nadtlenkiem wodoru albo aldehydów tlenem lub nadtlenkiem wodoru; stosowane — najczęściej: kwas nadmrówkowy, nadoctowy, trifluoronadoctowy, chloronadbenzoesowy — jako czynniki utleniające (utlenianie związków nienasyconych przebiega stereospecyficznie). W nazwach systematycznych obecność grupy –COOOH zaznacza się, stosując w nazwie kwasu przedrostek peroksy-, np. kwas peroksyheksanowy CH3(CH2)4COOOH.
